Jos van Kranen
Door de Nederlandse Vereniging voor Doelmatig Onderhoud (NVDO) wordt aangeraden om de hoogte van het reservefonds te baseren op een onderhoudsplan dat minimaal 25 jaren omvat. Hiermee wordt geprobeerd te voorkomen:
- achterstallig onderhoud;
- onevenredige stijging van de servicekosten.
Ik merk dat veel VvE’s een onderhoudsplanning gebruiken die soms zelfs wel minder dan 15 jaar vooruit kijkt. Als de belangrijkste redenen hoor ik dan genoemd worden:
- kostenbesparing;
- weerstand van de leden tegen te hoge servicekosten.
Hoewel kostenbesparing altijd interessant klinkt raad ik deze overweging ten strengste af.
Ideale Onderhoudsplan
Een goed onderhoudsplan bevat alle (gemeenschappelijke) bouwdelen van een pand waarvan het onderhoud en de onderhoudscyclus in te schatten is. Denk bijvoorbeeld aan:
- onderhoud van schilderwerk – 6 jaar;
- vervangen van dakbedekking – 25 jaar;
- vervangen verlichtingsarmaturen – 25 jaar.
Met een onderhoudsplan van minder dan 25 jaar kunnen 1 of meerdere van deze werkzaamheden buiten de planning vallen en dan wordt er dus niet voor gespaard. Het risico bestaat dat de maandelijkse servicekosten dan verhoogd moeten worden.
Het Risico van een te kort plan
Hoe korter de tijdshorizon van het onderhoudsplan, hoe groter het risico is dat er op termijn een (zeer grote) verhoging van de servicekosten tegemoet kan worden gezien.
Omdat de meest gangbare bouwdelen waar onderhoud aan gepleegd dient te worden een levensduur van 25 jaar of minder hebben raad ik aan van een onderhoudsplan van minimaal 25 jaar uit te gaan en deze regelmatig te (laten) actualiseren.
Heeft jouw VvE een onderhoudsplan van minder dan 25 jaar? Hoe denk jij in de toekomst om te gaan met eventuele servicekostenstijging?
