Jos van Kranen
Voor de VvE is het belangrijk om het pand tegen de juiste waarde verzekerd te hebben. Veel VvE’s laten een dure taxatie uitvoeren volgens art. 7:960 BW.
Dit artikel luidt: “De verzekerde zal krachtens de verzekering geen vergoeding ontvangen waardoor hij in een duidelijk voordelige positie zou geraken. De vorige zin mist toepassing bij voorafgaande taxatie van de waarde van een zaak tot stand gekomen krachtens een aan een deskundige opgedragen beslissing of krachtens een beslissing van partijen overeenkomstig het advies van een deskundige.
Indemniteitsbeginsel
Maar wat is voor de verzekering nu belangrijker? Een juiste vaststelling van de herbouwwaarde die moet worden verzekerd of een garantie tegen onderverzekering? Is er dan enig verschil? Ja hier is wel degelijk een verschil. Art. 7:960 BW geeft aan dat er altijd sprake moet zijn van het zogenaamde indemniteitsbeginsel waarbij de verzekerde geen voordeel mag hebben bij schade. Stel dat het VvE pand in 2009 is getaxeerd voor € 940.000,00 maar bij een forse schade in 2013 van € 40.000,00 wordt door schade-experts vastgesteld dat het verzekerde bedrag eigenlijk € 990.000,00 had moeten bedragen, dan keert de verzekeraar maximaal € 37.980,00 uit.
In hetzelfde geval wanneer de VVE had gekozen voor een voordeligere waardebepaling die veelaal in opdracht van de maatschappij wordt uitgevoerd, keert de verzekeraar het werkelijke schadebedrag van € 40.000,00 uit en niet op basis van de vastgestelde waarde van € 940.000,00. Bij een waardebepaling staat art. 7:960 BW niet in de weg voor de verzekerde.Wanneer de verzekeraar op basis van het taxatierapport een garantie tegen onderverzekering aantekent op de polis is er uiteraard geen sprake van onderverzekering.
Update 18-11-2013
Art. 7:960 BW geeft aan dat er altijd sprake moet zijn van het zogenaamde indemniteitsbeginsel waarbij de verzekerde geen voordeel mag hebben bij schade. Andersom mag de verzekerde ook geen nadeel ondervinden van onderverzekering indien de waarde is vastgesteld door een deskundige. Deze waarde kan worden vastgesteld a.h.v. een taxatie of een waardebepaling. Bij een taxatie wordt naar meer zaken gekeken dan bij een waardebepaling. De vraag is echter wel of een duurdere taxatie in alle gevallen nodig is. Veelal kan ook worden volstaan met een voordeligere waardebepaling. Indien de verzekeraar het pand heeft verzekerd met een garantie tegen onderverzekering o.b.v. een taxatie of een waardebepaling, maakt dit voor de verzekerde geen verschil.
In tegenstelling tot een taxatie vindt de waardebepaling meestal plaats op initiatief van de verzekeraar. Het is dan belangrijk erop te letten dat de taxatie wel onafhankelijk gebeurt. Indien deze door de verzekeraar zelf wordt uitgevoerd is het risico van een te hoog vastgestelde herbouwwaarde groter dan wanneer deze door een onafhankelijk bureau wordt vastgesteld.
Indien blijkt dat het pand bij een vaste taxatie is onderverzekerd, zal dit met name bij grote schades zoals totaalverlies problemen kunnen opleveren. De taxateur kan hiervoor echter wel aansprakelijk worden gesteld, tenzij er een garantie tegen onderverzekering is aangetekend o.b.v. het taxatierapport. Indien blijkt dat het pand bij een waardebepaling is onderverzekerd en deze in opdracht van de maatschappij is uitgevoerd op grond waarvan een garantie tegen onderverzekering is afgegeven, dan komt het verschil voor rekening van de maatschappij en niet de taxateur.
Waardebepaling
De garantie tegen onderverzekering wordt doorgaans voor 5 a 6 jaar opgenomen in de polis. Het verzekerde bedrag kan dan tevens geïndexeerd zijn, wat inhoudt dat het verzekerde bedrag voor opstal de bouwindex volgt.
Voor een taxatierapport moet doorgaans zo’n € 400,00 worden betaald en voor een waardebepaling € 180,00. Kan het ook kosteloos? Ja dat kan. Indien de VvE uitsluitend bestemd is voor particuliere bewoning, dan kan aan de hand van een juist ingevulde herbouwwaardemeter een garantie tegen onderverzekering worden toegepast in de polis. Dat is onder andere mogelijk door een koppeling met het Kadaster en de gegevens die de verzekeraar verkrijgt via samenwerkende taxatiebedrijven.
